İki Şehrin Hikayesi

Charles Dickens tarafından yazılmış, 1859 yılında yayımlanmıştır. Fransız devrimi öncesi ve sırasında
Paris ve Londra şehirlerinde geçen tarihi romandır.

Açılış cümlesi, (aynı zamanda en meşhur cümlesi);

Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi;
hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık;
hem inancın devriydi hem şüpheciliğin;
hem Aydınlık hem Karanlık bir mevsimdi;
umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı;
hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu;
hepimiz ya doğruca Cennete gidecektik yada tam aksi istikamete
-Özetle; şu an içinde bulunduğumuz döneme öyle benzer bir dönemdi ki
dönemin, sesi en çok çıkan otoriteleri bu günler hakkında -olumlu anlamda da, olumsuz anlamda da- ancak ve ancak “en” sözcüğü kullanılarak konuşulabileceğini iddia ediyorlardı. 

It was the best of times, it was the worst of times, it was the age of wisdom, it was the age of foolishness, it was the epoch of belief, it was the epoch of incredulity, it was the season of Light, it was the season of Darkness, it was the spring of hope, it was the winter of despair, we had everything before us, we had nothing before us, we were all going direct to Heaven, we were all going direct the other way—in short, the period was so far like the present period, that some of its noisiest authorities insisted on its being received, for good or for evil, in the superlative degree of comparison only.