Kül Babası – 1

Onlar da birini sevdiler, mutlu bir aile hayali ile yola çıkmak istediler. Çıktılar da. Başta her şey çok güzel gitti, taze heyecanlar, geçirilen zamanlar, yemekler, çiçekler, şakalaşmalar, gülüşlerden alınan vaatler ve niceleri…

Ailelerini kurmak için ev aradılar önce, yeni olsun istediler, temiz koksun. Yolları güzel olsun, çamura, toza bulaşmadan dolaşabilsinler. Güvenli olsun, rahatça evlerine girip çıkabilsinler. Sonra eşyalar bakıldı. Eve uygun olsun denildi, ne büyük ne küçük. Tam da o kahve içilecek koltuklara odaklanıldı, rahat olmalıydı. Sohbet edilecek, güzel komik yada zorlayıcı gün içi olaylar anlatılacaktı tüm detaylarıyla. Belki de evdeki en uzun zaman o koltuklarda geçirilecekti, kim bilir.

Mutfak eşyalarını kız tarafı alacaktı, onların adı çeyizdi. Nevresim takımları, banyo detayları… Eşyalar bakılırken, görülen ve istenen o güzel çiçekli nevresim takımı da elbette alışveriş sepetine eklenecekti. Peki ya göz kamaştırıcı elbise, yada o muhteşem sütlü kahve mini topuklu ayakkabı. Onlarla ne güzel de eş dost kutlamalarına katılınırdı.

En keyifli kısmı bunlar mıydı? Elbette değildi. İstemeydi, sözdü, nişandı, kınaydı, düğündü…Ya sonra? Herşey bu kadar mı olmalıydı? Bu kadar basit ve aşağılayıcı? Bir kız ile evlenmek bu kadar ucuz olabilir miydi? Bu kız bu kadar değersiz miydi? Bu iş bu kadar ucuza kapatılabilir miydi?

Cevap belli değil mi? Tabiki hayır!

Balayına dayım gitmeyecek herhalde. Belki bir deniz kenarı, herşey dahil konseptli bir otelde yedi gün altı gece bir tatil, yada bir yurtdışı tatili tercih edilir kim nasıl bilebilir? Aslında bilen bir kişi var, kim olduğunu tahmin edebiliyor musunuz?

Her istediğini yap, herşeyi öde, git derse git, gel derse gel, görüşmek istemiyorum derse arama, tüm duygularına rağmen arama. Açlıktan ölsen de onun karnı henüz acıkmamışsa yemek yeme. Tuvaleti gelirse boş boş tuvaletin önünde çıkmasını bekle. Sakın sen de o sırada tuvalete gireyim falan deme, çünkü çıktığında seni göremezse bir kriz yaşanma ihtimali, bir zürafanın üzerine yıldırım düşme ihtimalinden elbette çok çok çok daha fazla.

Aaaaa, geliyor mu hayallerinin üzerine, yavaş yavaş, puslu bir perde? Oysaki en başta tek istediğin şey sevgini yaşamak ve mutlu bir aile kurmaktı, değil mi?

İyi yol aldın, epeyce iyi gittin, yılmadan devam ettin. Yıldırma hareketlerinden yukarıda bahsetmemiş miydik? O zaman bir de detaylara mercek tutmayı deneyelim.

En güzel oturma odası takımını aldınız, yada öyle sandınız. Galiba sadece öyle sandınız, çünkü teyzeler halalar pek de öyle düşünmediler. Koltukların rengi odayı kapattı, berjerler o camın önünde olmadı ve sehpa, lanet olası sehpa nasıl olup da hayatınıza girmiş olabilir, bunu nasıl yapmış olabilirsiniz!? Hayatınızın kararlarını, 1940-60 arası doğmuş, aslında tek istedikleri şey sizin iyiliğiniz olan, sempatik insanlar sayesinde, vermek nasıl bir duygu?

Bu iş burada bitmez…!

                                                          …devam edecek